خورشید عالم تاب

درطول تاريخ ديدگاه هاي تحقيرآميز نسبت به زنان، هم به زيان مردان و هم زنان ابراز شده است. باورهاي افراطي فمنيسم با ايده زن سالاري و زن مداري نيز بيش از پيش به زيان زن و مرد خواهد بود. نگرش متعادل قرآن نه بر اساس افراط است نه تفريط، از نظر قرآن زن و مرد درمقام انسانيت برابرند ولي از دوگونه خصلت برخوردارند. اين دوگانگي از ساختار جسماني و عاطفي آن دو سرچشمه گرفته است، همان گونه که آزادي و برابري انسان ها از طبيعت آنها الهام گرفته دوگانگي کارآيي و وظايف آنها نيز از ساختمان وجودي آن دو ريشه يافته است و به تعبير استاد مطهري: «زن و مرد دو ستاره اند در دو مدار مختلف، هرکدام بايد در مدار و فلک خود حرکت کند… شرط اصلي سعادت هريک از زن و مرد و در حقيقت جامعة بشري اين است که دو جنس هر يک در مدار خويش به حرکت خود ادامه دهند. آزادي و برابري آن گاه سود مي بخشند که هيچ کدام از مدار و مسير طبيعي و فطري خويش خارج نگردند.

آن چه در آن جامعه ناراحتي آفريده قيام بر ضد فرمان فطرت و طبيعت است نه چيز ديگر. اسلام با تعاليم حيات بخش خود به ويژه قرآن در عصر نزولش گام هاي اساسي را به سود زن و حقوق او برداشت، ولي هرگز در اين ميان زن بودن زن و مرد بودن مرد را ناديده نگرفت، بلکه زن را همان گونه ديد که در طبيعت است. زن در قرآن همان زن در طبيعت است.

کتاب قرآن با کتاب تکوين يا طبيعت يک برداشت را ارائه کرده اند. يکي از پرسش هايي که نسبت به نگرش حقوقي قرآن نسبت به زن شده اين است که: «اگر اسلام زن را انسان تمام عيار مي دانست حقوق مشابه و مساوي با مرد براي او وضع مي شد لکن حقوق مشابه براي او قائل نيست. پس زن را يک انسان واقعي نمي داند براي پاسخ به اين پرسش، اول بايد ديد که آيا همساني زن و مرد در حيثيت انساني و برابري آنها از جهت انسانيت و حقوق به معناي تشابه و يک نواختي آنها در حقوق است يا تساوي امري غير از تشابه است؟

بايد چنين گفت که اسلام براي زن و مرد در همه موارد يک نوع حقوق و يک نوع وظيفه و يک نوع مجازات قايل نشده است. پاره اي از حقوق و تکاليف و مجازات ها را براي مرد مناسب تر دانسته و پاره اي از آنها را براي زن و در نتيجه در مواردي براي زن و مرد وضع مشابه و در موارد ديگر وضع نامشابهي در نظر گرفته است. در واقع اسلام اصل مساوات انسان ها را در بارة زن و مرد رعايت کرده است. اسلام با تساوي حقوق زن و مرد مخالف نيست با تشابه حقوق آن ها مخالف است.

استاد مطهري در اين باره مي نويسد: «تساوي غير از تشابه است، تساوي برابري است و تشابه يک نواختي. ممکن است پدري ثروت خود را به طور مساوي ميان فرزندان خود تقسيم کند اما به طور متشابه تقسيم نکند.

مثلاً ممکن است اين پدر چند قلم ثروت داشته باشد هم تجارت خانه داشته باشد و هم ملک مزروعي و هم مستغلات تجاري ولي نظر به اين که قبلاً فرزندان خود را استعداديابي کرده است در يکي ذوق و سليقه تجارت ديده و در ديگري علاقه به کشاورزي و در سومي مستغل داري هنگامي که مي خواهد ثروت خود را تقسيم کند با در نظر گرفتن اين که آنچه به همه فرزندان مي دهد از لحاظ ارزش با يکديگر مساوي باشد و ترجيح و امتيازي از اين جهت در کار نباشد به هر کدام از فرزندان خود همان سرمايه را مي دهد که قبلاً آزمايش استعداديابي آن را مناسب يافته بود.

ادامه دارد…

درطول تاريخ ديدگاه هاي تحقيرآميز نسبت به زنان، هم به زيان مردان و هم زنان ابراز شده است. باورهاي افراطي فمنيسم با ايده زن سالاري و زن مداري نيز بيش از پيش به زيان زن و مرد خواهد بود. نگرش متعادل قرآن نه بر اساس افراط است نه تفريط، از نظر قرآن زن و مرد درمقام انسانيت برابرند ولي از دوگونه خصلت برخوردارند. اين دوگانگي از ساختار جسماني و عاطفي آن دو سرچشمه گرفته است، همان گونه که آزادي و برابري انسان ها از طبيعت آنها الهام گرفته دوگانگي کارآيي و وظايف آنها نيز از ساختمان وجودي آن دو ريشه يافته است و به تعبير استاد مطهري: «زن و مرد دو ستاره اند در دو مدار مختلف، هرکدام بايد در مدار و فلک خود حرکت کند… شرط اصلي سعادت هريک از زن و مرد و در حقيقت جامعة بشري اين است که دو جنس هر يک در مدار خويش به حرکت خود ادامه دهند. آزادي و برابري آن گاه سود مي بخشند که هيچ کدام از مدار و مسير طبيعي و فطري خويش خارج نگردند.

آن چه در آن جامعه ناراحتي آفريده قيام بر ضد فرمان فطرت و طبيعت است نه چيز ديگر. اسلام با تعاليم حيات بخش خود به ويژه قرآن در عصر نزولش گام هاي اساسي را به سود زن و حقوق او برداشت، ولي هرگز در اين ميان زن بودن زن و مرد بودن مرد را ناديده نگرفت، بلکه زن را همان گونه ديد که در طبيعت است. زن در قرآن همان زن در طبيعت است.

کتاب قرآن با کتاب تکوين يا طبيعت يک برداشت را ارائه کرده اند. يکي از پرسش هايي که نسبت به نگرش حقوقي قرآن نسبت به زن شده اين است که: «اگر اسلام زن را انسان تمام عيار مي دانست حقوق مشابه و مساوي با مرد براي او وضع مي شد لکن حقوق مشابه براي او قائل نيست. پس زن را يک انسان واقعي نمي داند براي پاسخ به اين پرسش، اول بايد ديد که آيا همساني زن و مرد در حيثيت انساني و برابري آنها از جهت انسانيت و حقوق به معناي تشابه و يک نواختي آنها در حقوق است يا تساوي امري غير از تشابه است؟

بايد چنين گفت که اسلام براي زن و مرد در همه موارد يک نوع حقوق و يک نوع وظيفه و يک نوع مجازات قايل نشده است. پاره اي از حقوق و تکاليف و مجازات ها را براي مرد مناسب تر دانسته و پاره اي از آنها را براي زن و در نتيجه در مواردي براي زن و مرد وضع مشابه و در موارد ديگر وضع نامشابهي در نظر گرفته است. در واقع اسلام اصل مساوات انسان ها را در بارة زن و مرد رعايت کرده است. اسلام با تساوي حقوق زن و مرد مخالف نيست با تشابه حقوق آن ها مخالف است.

استاد مطهري در اين باره مي نويسد: «تساوي غير از تشابه است، تساوي برابري است و تشابه يک نواختي. ممکن است پدري ثروت خود را به طور مساوي ميان فرزندان خود تقسيم کند اما به طور متشابه تقسيم نکند.

مثلاً ممکن است اين پدر چند قلم ثروت داشته باشد هم تجارت خانه داشته باشد و هم ملک مزروعي و هم مستغلات تجاري ولي نظر به اين که قبلاً فرزندان خود را استعداديابي کرده است در يکي ذوق و سليقه تجارت ديده و در ديگري علاقه به کشاورزي و در سومي مستغل داري هنگامي که مي خواهد ثروت خود را تقسيم کند با در نظر گرفتن اين که آنچه به همه فرزندان مي دهد از لحاظ ارزش با يکديگر مساوي باشد و ترجيح و امتيازي از اين جهت در کار نباشد به هر کدام از فرزندان خود همان سرمايه را مي دهد که قبلاً آزمايش استعداديابي آن را مناسب يافته بود.

ادامه دارد…

حضرت ادریس علیه السلام از انبیایی بودند که در دوره ی نبوتشان مدتی از نظر غایب و آن هنگام که امت ایشان با ندبه به درگاه خداوند خواستار ظهور منجی شدند، خداوند به سبب پشیمانی واقعی آنها دوران غیبت را پایان بخشید. کمال الدین و تمام النعمه، ج1، باب1.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: هنگامی که قائم ما ظهور و قیام می کند. در دوران حکومت او زمین گنج های خود را آشکار می کند. به طوری که مردم آن گنج ها را روی زمین می بینند، در آن شرایط شخص ثروتمند، نیازمندی را نمی یابد که به او کمک مالی کند و زکات خویش را به او بپردازد، همه ی مردم، به فضل الهی، بی نیاز می شوند. ارشاد، شیخ مفید، ج2، باب40، تاریخ امام زمان، فصل3 حکومت حضرت قائم.

ماشبی دست بر آریم و دعایی بکنیم        غم هجران تو را چاره زجایی بکنیم. لسان الغیب

مناسب ترین فرصت برای منتظران فرج، شب میلاد آن حضرت است، شبی مقدس که به احیاء آن، همچون شبهای قدر،در روایات گوناگون بسیار تأکید و اعمال آن در کتاب مفاتیح الجنان ذکر شده است. این شب فرصت بسیار مناسبی برای شناخت واقعی امام زمان(عج) است که با برگزاری احیاء و دعای همگانی، برای ظهور حضرت، می توانیم موجب تعجیل در فرج ایشان شویم.

رسول خدا (ص) می فرمایند: هر کس بمیرد در حالی که امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است.

امام باقر علیه السلام می فرمایند: شب نیمه شعبان، بعد از شب قدر، برترین شبهاست، در این شب خداوند به بندگان فضل خود را عطا می کند و ایشان را به مَنّ و کرم خویش می آمرزد. پس به تقرّب جستن به سوی خدای تعالی در این شب سعی و کوشش کنید، زیرا به درستی شبی است که خدا به ذات مقدس خود قسم یاد کرده که در خواست کننده ای را از درگاه خود دست خالی برنگرداند، مادامی که معصیت طلب نکند. مفاتیح الجنان، بخش فضیلت و اعمال و شب نیمه شعبان.

حضرت رسول می فرماید: هرکس شب نیمه شعبان را احیاء دارد، دل او در روزی که همه ی  دلها بمیرند، نمی میرد. بحار الانوار، ج88، ص132

 روابط سیاسی ایران و عربستان سعودی طی سالهای گذشته همواره با تنش های جدی همراه بوده است تجاوز نظامی عربستان به خاک یمن، علاوه بر اثرات . پیامدهای خطرناک، جبهه جدیدی برای تقابل ایران و عربستان فراهم کرده است.

علل مختلفی سبب شد تا عربستان سعودی تصمیم بگیرد به یمن تجاوز کند اولاً سیاست هایی که عربستان سعودی تا پیش از این در یمن به کار گرفته به شکست مفتضحانه ای انجامید. آخرین سیاست او هم تلاش عربستان برای اعلام «عدن به عنوان پایتخت یمن» و به قدرت رساندن مجدد منصور هادی بود.

دلیل دوم با توجه به اینکه یمن در شرایط کنونی در آستانه بر پایی یک نظام مردم سالار قرار دارد و با عنایت به این واقعیت که عربستان سعودی اساساً تحمل شکل گیری نظامی های سیاسی مردم سالار را در منظقه ندارد، این تجاوز نظامی شکل گرفت. در مصر و در شرایطی که یک نظام نیم بند مردم سالار بعد از سقوط رژیم مبارک شکل گرفته بود، عربستان سعودی، امارات و کویت با هزینه 30میلیارد دلار این نظام را شکست دادند. تجاوز نظامی عربستان به یمن در واقع اعتراف سعودی ها به این واقعیت است که فضای سیاسی یمن می تواند بر فضای سیاسی شکننده عربستان تأثیر بگذارد یمن در حال قدرت گرفتن نبوده و نیست یمنی ها تنها در حال حرکت به سوی شکل گیری یک نظام سیاسی مردم سالار بودند. تجاوز عربستان به یمن را از این جهت می توان با حمله صدام به ایران نیز مقایسه کرد.در آن زمان هم صدا تحمل شکل گیری یک نظام مردم سالار را در همسایگی خود نداشت زیرا می دانست که این مسئله تأثیرات جدی بر جامعه عراق خواهد داشت.

دلیل دیگر نقش و جایگاه ارتش ها در نظام های دیکتاتوری مانند عربستان سعودی است. در این گونه نظامها، با توجه به اینکه نیروهای ارتش از آگاهی و اطلاعات زیادی برخوردارند و میزان تحصیلات نیز درمیان آنها معمولاًبالاست، این نهاد نظامی می تواند خطراتی را برای نظام سیاسی حاکم ایجاد کند. لذا دولت ها ناگزیر هستند که ارتش ها را به نحوی درگیر کنند و به خدمت بگیرند تا هم در فکر کودتا علیه دولت مرکزی نباشند و هم نیروهای مخلف دولت در ارتش تصفیه شوند. همواره گزارش هایی وجود دارد که در ارتش عربستان نیروهای مخالف حکومت موروثی سعودی حضور دارند. در زمان انقلاب اسلامی هم ما شاهد بودیم که نیروی هوایی ارتش که عمدتاً در آمریکا تحصیل کرده بودند، جزو اولین نیروهایی بودند که به انقلاب پیوستند.

چرا موضوع یمن تا این اندازه برای ایران و عربستان از اهمیت حیاتی برخوردار است؟ کشور یمن به لحاظ موقعیت استراتژیکی که دارد برای  همه کشورهایی که در تجارت جهانی  یا تجارت نفت حضور دارند، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. علاوه بر این برای جمهوری اسلامی ایران هم به لحاظ تاریخی و هم به لحاظ فرهنگی از اهمیت مضاعفی برخوردار است. اولین آثار شناخت اسلام توسط ایرانی های مقیم یمن آغاز شده است. یکی از تجار بزرگ ایرانی به همراه بقیه تجار ایرانی مقیم یمن اولین نفراتی بودند که از ظهور اسلام در شبه جزیره عرب مطلع شدند و اسلام آوردند و همین افراد بودند که اسلام را به داخل سرزمین ایران انتقال دادند. هم چنین کشور یمن با برخورداری از اکثریت شیعه زیدی، ارتباط فرهنگی قوی با ایران دارد. از لحاظ تجارت هم همواره ایرانی ها درمناطق مختلف یمن از جمله زنجبار، عدن، حدیده و… حضور داشتند و به تجارت مشغول بودند.

به لحاظ سوق الجیشی، کشور یمن با اشرافی که بر تنگه باب المندب دارد، در تجارت جهانی که از شرق به غرب و از غرب به شرق درحال جریان است، اشراف دارد. لذا اهمیت یمن برای تجارت جهانی بسیار بالاست، جمهوری اسلامی ایران هم به دلیل لزوم حفظ امنیت  در این منطقه، حساسیت زیادی نسبت به یمن دارد. از سال1950 تاکنون عربستان دخالت های گوناگونی را در یمن صورت داده و سعی کرده در میان یمنی ها تفرقه ایجاد کند.

در زمان عبدالعزیز هم عربستان حملات متعددی به یمن انجام داد و تا استان نجران و جیزان یمن  هم پیشروی کردندو این دو استان را عملاً تصرف کردند. اما بعداًبا دخالت انگلیسی ها و احساس عدم توفیق ارتش در ورود به صنعاً عبدالعزیز ارتش سعودی را از ادامه پیشروی در یمن بر حذر داشت. بنابراین این دندان طمع در حکومت سعودی از آن زمان بوده و هم چنان هم ادامه دارد. مناطق ذخایر عظیم انرژی هم مستتر است و این ویژگی ها طمع عربستان سعودی  را نسبت به این مناطق، عملاً کمک مهمی به امنیت اسرائیل و تردد نیروهای اسرائیلی درمنظقه می کند، قطعاً این مسئله برای جمهوری اسلامی ایران حساسیت برانگیز خواهد بود.